نهال ممرز

درختی به ارتفاع 25 متر با پوست خاکستری است که در کهنسالی شیاردار و تیره رنگ می­‌شود. قطر تاج پوششی آن بین 9 تا 15 متر است. ممرز با تاجی متراکم دارد و شاخه‌هایش با ارتفاع کم از سطح زمین رشد می‌کند و در جوانی هرمی شکل با حالت رشد فشرده هستند. این درخت در ایران دارای واریته­‌های چندی است که از لحاظ شکل میوه و رنگ پوست درخت و اندازه برگ و بعضی مشخصات از گونه اصلی متمایز می­‌شوند. ممرز به پتاسیم و نیتروژن زیاد و کلسیم بسیار زیاد در خاک احتیاج دارد. این درخت در اغلب مناطق همراه با راش، تشکیل جامعه می‌دهد.  برگ و پوست آن از نظر درمانی قابل استفاده است برگش دارای اثر قابض قطعی است و جوشانده‌ 30 در هزار آن به صورت غرغره جهت رفع درد گلو مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این درخت به دلیل داشتن پوست نازک، حساسیت کمی به صاعقه دارد و آن را از خود عبور می‌دهد و جزو گونه‌هایی محسوب می‌شود که در ابتدای بهار سبز می‌شوند.

داستان های مختلفی در قدیم درباره درختان نقل می‌شده است.
می‌گویند دختری شاگرد مغازه‌ای بوده و با وجود درآمد اندک به ظاهر خود توجه داشته و خوش سليقه بود. او با وجود منطق، نظم و انضباط، سرشار از سرزندگی و مهربانی بود و البته بسیار فداکار … همواره شیرینی‌هایی که با خود از شیرینی‌فروشی می‌آورده را بین دیگران تقسیم می‌نموده، کار به جایی می‌رسد که او همواره بخشی از درآمد خود را در یتیم‌خانه‌ای به رشد و تعالی کودکان  کمک می‌کرده است. از این رو او را به درخت ممرز که خود جزو درختان پر نیاز و از سوی دیگر دایه مهربان سایر گونه‌ها است، تشبیه کرده‌اند. دخترک درختی ممرز در میان آدمیان بود.