نهال گیلاس وحشی

گیلاس وحشی درختی نسبتا بلند است که در بهار با گل‌های سفید و خوش بویش و تابستان با گیلاس‌های ریزی که بر آن نمودار می‌شود، خودنمایی می‌کند. تنه گیلاس وحشی با پوستی سرخ فام- قهوه‌ای کخ به صورت نواری از دور قابل تشخیص است و یکی دیگر از زیبایی‌های آن است. اين درخت بسيار زيبا در جنگل‌های هیرکانی تقريبا از پايين‌بند تا ارتفاع ميان‌بند جنگل بالا مي‌رود و حتي در جامعه راشستان به طور پراكنده وجود دارد. درخت‌های مادری بيشتر به صورت ذخيره‌گاه جنگلي به شدت حفاظت مي‌گردند و به ندرت مگر در مكان‌هاي خاص، تجديد حيات طبيعي نمي‌نمايد. چوب اين درخت از گران‌ترين چوب‌ها به شمار مي‌رود و خاصیت‌های درمانی گسترده‌ای دارد.

در داستان‌ها آمده که پسری ساده عاشق دختر زیبای یکی از توانگران شهر می‌شود، پسر در مراسم‌ مختلف تلاش می‌کند تا دختر زیبا را به خود جلب نماید، دخترک یا با مسخرگی از او دور می‌شود یا او را نمی‌بیند. پسر بیمار می‌شود، طبیبان بی‌شماری بر بالین او می‌آورند، اما درمان‌ها کارگر نمی‌شود، پیرزن دیوانه‌ای که در دل جنگل زندگی می‌کند به دیدارش می‌آید. خانواده او را راه نمی‌دهند، پیرزن پشت در می‌نشیند، مادر که اشک ریزان از دعا باز می‌گردد پیرزن را می‌بیند و با خود می‌گوید همه که هر چه کردند، نشد؛ شاید او بتواند. اگر هم نشد اشکالی نیست، پیرزن را به خانه می‌برد، پیرزن درخواست می‌کند با پسر تنها شود، پس از ساعتی پسر از اتاق بیرون می‌آید و به دیدار معشوق می‌شتابد و به دایه، پنهانی نامه‌ای می‌دهد تا به دختر دهد، در نامه از دختر خواسته بود تا به دیدارش در میان جنگل‌های گیلاس وحشی برود. بهار بود و درختان غرق گل، دختر که نزدیک می‌شود باد ملایمی می‌وزد که آواز عاشقانه پسر را با بوی خوش شکوفه گیلاس وحشی می‌آورد، دختر ناخودآگاه به سوی پسر روانه می‌شود و گلبرگ‌های لطیف گیلاس وحشی راه را برایش فرش می‌کنند، از این رو است که می‌گویند در جنگل گیلاس وحشی آدم عاشق می‌شود.