نهال بلوط

درخت بلوط گونه‌های زیادی دارد و در ایران نیز گونه­‌های متعددی از آن وجود دارد، به صورت غالب در جنگل‌های هیرکانی چهار نوع از آن با نام‌های کر مازو، بلند مازو، اوری و سفید مازو دیده می‌شود.
کَر مازو (Quereus atropatana) درختی است متوسط با تاج تقریبا مخروطی گاهی نیز به صورت درختچه دیده می­‌شود، اغلب در ارتفاعات کم دیده می‌شود و جلگه‌ای است.
بلند مازو (Quercus castoneifolia) درختی است بلند قامت که ارتفاع آن به 40 متر بالغ می‌­شود. در درختان کهنسال در پایین تنه درخت گورچه‌­هایی ظاهر شده و مقطع تنه آن را سینوسی شکل می­‌سازد، در میان‌بند و ارتفاعات بالا دیده می‌شود.
درخت اوری (Quercus macranthera) مخصوص ارتفاعات زیاد و مرزهای فوقانی جنگل­های خزر است.
سفید مازو (Quercus petraea) درختی بزرگ با شاخه­‌های خزی و جوانه­‌های صاف و قهوه‌­ای رنگ روشن و نوک کشیده و پوست شیاردار و روشن است.

در داستان‌های قدیمی می‌گویند بلوط‌ها مادر درختان جنگل‌اند و دایه زندگی بخش فرزندان خود و سایر درختان هستند. این درختان در عین حال به طور خاص نشانگر استحکام، قدرت، شجاعت، استقامت، ماندگاری، عمر طولانی، رفعت به مفهوم معنوی و مادی آن هستند، به معنای باروری، اشراف و وفاداری نیز معروفند.
درخت بلوط به دلیل عمر طولانی که دارد نشانه‌ای از نعمت جاودان نیز محسوب می‌شوند و در قدیم به عنوان سرمایه از پدر به قباله دختران و پسران منتقل می‌شده است.