نهال انجیلی

از گونه های بومی و خاص جنگل‌های هیرکانی است که به افتخار گیاه‌شناس آلمانی «پروتیا» نام‌گذاری شده است. انجیلی، چوب سختی دارد و به آن درخت آهن نیز می‌گویند، ریشه و برگ‌هایش خاصیت دارویی دارد. برگ‌های جوان درخت انجیلی بنفش مایل به قرمز هستند و در تابستان به رنگ سبز تیره و درخشان تبدیل می‌شوند و سرانجام در پاییز با بیش از 15 طیف درخشان به رنگ‌های مختلف زرد پر رنگ، نارنجی، نارنجی سوخته و پر رنگ، قرمز روشن، قرمز خالص، قرمز تیره و … آشکار می‌شود و زیبایی خاصی دارد.

در قدیم مرسوم بوده پسر و دختری که یکدیگر را دوست داشتند اما خانواده‌ها اجازه ازدواج به ایشان نمی‌دادند، در یک روز مه‌آلود با یکدیگر چند ساعتی در مه گم می‌شدند و پس از بازگشت از مه خانواده به وصلت رضایت می‌دادند. مه در فصل پاییز شدیدتر است و از این رو به فصل عاشقی نام گرفته، درخت انجیلی در پاییز رنگ به رنگ و قرمز می‌شود و به قولی خون به گونه‌هایش دویده و نمادی است از عشقی استوار که در اوج زیبایی و شکوه رنگ‌های خود را به نمایش در آورده و می‌گویند انجیلی نماد دخترک عاشق است.